Toen ik op 22-jarige leeftijd voor het eerst in Egypte kwam was mijn CO2-voetafdruk beperkt. Ik reisde liftend en later ook per trein, bus en boot via West-Duitsland, Oostenrijk, voormalig Joegoslavië, Griekenland, Turkije, Syrië en Jordanië.

In 1989 en 1990 werkte ik er als reisleider. Mijn eerste vrouw, Anneke, kwam ook een keer langs en tijdens één van mijn reizen reisde Rob Bots mee. Hij zou later een vriend worden. Ook mijn zus Nicolette en haar man Steven kwamen een keer op bezoek.

Ik ging in 1992 voor touroperator K-Tours werken en was daar verantwoordelijk voor de Egypte-brochure. Toen kwam ik er een paar keer per jaar. Om een minireisje te begeleiden of om afspraken te maken met onze lokale partners. Voor het laatst in 1994 samen met Gijs de Graaff. We hebben maar twee maanden samen gewerkt, maar raakten bevriend.

In 1995 was ik met Anneke en een piepjonge Lennard een weekje naar de zon in Eilat. Uiteraard moesten we even de grens oversteken om een paar uur in Egypte te zijn.

In de kerstvakantie van 2005/2006 was ik er terug om weer een reis te begeleiden. Het was de tijd van mijn echtscheiding en ik was verliefd op Ankie en zij op mij dus dat kwam goed uit. Ik zat toen iedere avond even in een internetcafé om te mailen. Na die vakantie stond Ankie op Schiphol en ging ik weer op mij zelf wonen in Nuland.

Nu is het dan 18 jaar later en ben ik weer terug. Sinds ik gestopt ben met werken werd het verlangen terug te keren naar Egypte groter en ik wilde ook heel graag naar Siwa waar ik nooit was.

Ik heb met volle teugen genoten van deze reis. Het is vast niet de laatste keer geweest.

Kolo sena wa enta tayeb. Dat het ook dit jaar weer goed mag gaan.